مادران شهدای فاروجی به استقبال عطر امام مهربانی‌ها رفتند

به گزارش خبرنگار مهر، مردم را همراه خود آورده بودند تا خانه‌ای سبز با ورودی از تور که دست بر قضا و چاشنی سلیقه با گیره ای کوچک امام قدرتمند ورودی را برای میهمانان می‌گشود.

هوا، هوای عادت غریب عاشقی بود؛ عطر، عطر اشک بود و توسل، در خانه‌ای که رشادت و درجه رفیع شهادت، پنجره اش را به روی درختان پرمیوه حیاط می‌گشود و درختان حیات می‌گرفتند و نفس می‌کشیدند.

خانه شهید توافقی، با صبورانه های مادرانه به پیشواز پرچم داران رضوی آمد و کلمه‌های عاشقانه نشست روی گونه‌های سه مادر شهید؛ مادر شهید «ابوالقاسم توافقی»، مادر شهید «غلامرضا مسعودی» و مادر شهید «قاسم مقیم» که میزبان و مهمان این خانه بودند؛ سفر کاروان زیر سایه خورشید در شهرستان فاروج آغاز شد.

اولین دیدار عاشقانه و توسل به امام مهربانی در خانه شهید توافقی با درد و دل مادر شهید مقیم با امام مهربانی آغاز شد؛ دلتنگی های مادر و پسری و در ابیات شاعرانه‌ای ناتمام که او با سال‌های خمیده از دلتنگی اما ایستاده و استوار بر بیان شوق و اشک جاری می‌شد.

خانه شهید علیرضا بدیعی و دیدار مادری که سال‌ها استخوان‌های شکسته را جوش داد و به دل زندگی گره زده بود و خاطره دست‌های امن و محکمش را همراهان فاروجی به درستی و دقیق به خاطر می‌آوردند، سر بر پرچم متبرک رضوی گذاشت و بارید.

همراه شدیم با کاروان نوید بخش و سربلند رضوی به دهستان سنگر ۴ روستای دور اما زیبا؛ کوهستان، درختان سپیدار و انگور که می‌پیچید به سمت دل‌های منتظر، گاهی خاک، گاهی آسفالت را با دست فرمان بی نقص راننده پشت سر گذاشتیم.

مردم روستای قلعه نورمحمد، پای درختان و پستی و بلندی را ایستاده بودند و کاروان را به سمت مسجد روستا هدایت کردند. نوای «یا رضا رضا» در گوش‌ها و چشم‌ها و لب‌ها طنین انداخت و هوا متبرک شد؛ مردم با صفا و دلباخته در رنج راه محرومیت و دوردست بودن که برای شأن سال‌ها از آخرین زیارت حرم دوست می‌گذشت.

روستای بعدی محمدآباد بود، و بعد احسان آباد؛ امیر آباد هم مقصد بعدی و مردم با تمام سختی‌ها و کمبودها آمده بودند با اشک جان، با اینکه روستا مشکلات زیادی داشت مثل راه، آب آشامیدنی و …؛ اما عاشقانه ای ناتمام در کلامشان جاری بود برای شفای دل و جان متوسل شده بودند به امام مهربانی‌ها.

آخرین دیدار مسجد بزرگ روستای باش محله بود، که ساعت‌ها انتظار عاشقانه اهالی، سربالایی‌ها و هوای خنکش را به کوچه‌های خاکی و بافت روستایی بخشید و شب را روشن کرد؛ کودکان و نوجوانان، مرد و زن، پیر و جوان، عطر رضوی را در صلوات خاصه امام رضا علیه السلام به آغوش گرفتند و با خطاب «یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله «به سلطان مهربان طوس متوسل شدند.